Mijn verhaal

Van Opgebrand naar Opgeleefd!

Ik ben Marvin

Chronische vermoeidheid. Enorm prikkelbaar. Slapeloze nachten. Eindeloze hoofdpijn. Dat was ik in in 2018, toen ramde een burn-out me tegen de grond. Maar in die diepte vond ik kracht om op te staan, sterker en gelukkiger dan daarvoor te worden. Ik keek mijn pijn in de ogen, danste met mijn emoties en ontdekte dat de diepste vallei kan leiden naar de hoogste piek. Ik leerde dealen met de verwachtingen van onze prestatiemaatschappij.

Met mijn ervaring en lessen wil ik jou uit die donkere tunnel van stress en burn-out trekken. Ik ben er voor mannen die worstelen met de wurggreep van stress en burn-out. Met mijn hulp maak ik je weer blij, fit en krachtig.

Wil je meer over mij te weten komen? Lees dan verder.

Mijn burn-out in 2018

Het leek op het eerste gezicht alsof ik alles had wat mijn hart begeerde: een huis, een stabiele relatie, een bloeiende carrière. Maar schijn bedriegt... Ik was zo iemand die zei: "Een burn-out? Dat overkomt mij niet!" Hoe onwetend was ik zeg... Voordat de burn-out toesloeg, was ik het prototype van een workaholic: een controlefreak, een perfectionist, en een pleaser die geen 'nee' kon zeggen. Ondanks mijn liefde voor het werk, veranderde elke taak in een verplichting en verdween het genot uit mijn leven.

De dagen sleepten zich voort en vermoeidheid stapelde zich op. Ik eiste te veel van mezelf, verloor de focus en verbinding met wat echt belangrijk was. Mijn streven naar perfectie en constante druk om te presteren vervaagden mijn enthousiasme en levensvreugde. Het genieten van het leven gleed weg, en alles voelde als een eindeloze lijst van 'moetjes'.

In 2018 kwam de genadeklap, na persoonlijke tegenslagen en jaren van zelfverwaarlozing. Mijn perfectionisme en onophoudelijke drang om te presteren hadden me gebroken. Het was een harde klap, een die me dwong om alles wat ik dacht te weten over succes en geluk te heroverwegen.

Ingestort

In november 2018 bereikte de uitputting zijn hoogtepunt. Op een regenachtige maandag knapte er iets en stortte ik in. Plotseling werd het allemaal te veel; een vreemde waas bedekte mijn zicht en mijn lichaam gaf een onmiskenbaar signaal: “Tot hier en niet verder!”

Op 34-jarige leeftijd zat ik thuis, opgebrand en zonder kracht, gevangen in een cycli van overwerken en zelfverwaarlozing. De moeizame patronen van perfectionisme, het streven naar controle, een druk sociaal leven en het constante prestatieverlangen hadden hun tol geëist. De controle die ik ooit had, was verdwenen, en nu begreep ik de oorsprong van de voortdurende hoofdpijn, nekpijn en intense vermoeidheid.

Mijn lichaam, overbelast door de eindeloze eisen die ik eraan stelde, weigerde nog langer mee te gaan in deze destructieve lifestyle. Het was een schreeuw om verandering, een moment van inzicht in de onhoudbaarheid van de weg die ik tot dan toe had bewandeld.

Een nieuw begin

Toen het besef kwam, "tot hier en niet verder", voelde het als een opluchting. Een moeilijke maar cruciale keuze. De daaropvolgende maanden stonden in het teken van rust: dagen in bed, wandelingen alleen (en met mijn kinderen) en reflectie over mijn behoeften. Dit was een periode van vertragen.

Met behulp van coaching begon ik mijn angsten en stressoren te verkennen, en het belang van een gebalanceerde levensstijl in te zien. Door middel van interventies en oefeningen begon ik oude gewoontes te doorbreken. Het leren zeggen van 'nee', breken met negatieve routines en het vinden van voldoening in nieuwe gezonde routines werden belangrijke thema's. Ik streefde naar een vernieuwde versie van mezelf, waarin zelfkennis en geluk centraal stonden.

De reis naar zelfacceptatie en een leven dat resoneert met mijn waarden is met vallen en opstaan gegaan. Langzaam hervond ik mijn werkritme, met bewustzijn van mijn lichaamssignalen en de noodzaak van hersteltijd.

Ik heb geleerd de realiteit te accepteren, en richt nu mijn leven in met mijn gezin als nr. 1 prioriteit. Sport en ontspanning staan hoger op mijn agenda. En hoewel perfectionisme nog steeds de kop opsteekt, staat het me niet langer in de weg.

Zelfliefde en zelfacceptatie hebben een nieuwe basis gelegd voor hoe ik omga met de uitdagingen in mijn leven en met mijzelf. Wat voelt als: een nieuw begin!

Mijn anti-stress tips per mail

Ont-stress in je mail:

Je gegevens zijn veilig